Dlaczego niemowlęta śpią z rękami do góry i kiedy z tego wyrastają?

Z cyklu "krótkie pytania i odpowiedzi"

(Nie mam jeszcze takiego cyklu? To trzeba koniecznie go rozpocząć! ;))

Nasze babcie mawiały, że jeśli dziecko śpi z rękami uniesionymi ponad głowę, to znaczy, że jest zdrowe. Jest w tym sporo prawdy - taka "zgięciowa" pozycja w pierwszym półroczu świadczy bowiem o prawidłowym napięciu mięśniowym. Należy pamiętać, że po urodzeniu dziecko znajduje się w zupełnie nowych warunkach, niż w brzuchu mamy. Dotychczas, przeważającą część swojego życia spędziło w pozycji embrionalnej, zawieszone w płynie owodniowym. Po urodzeniu, zdrowy noworodek wyposażony jest w liczne odruchy, które pozwalają mu zaadoptować się do warunków panujących "na zewnątrz". Oprócz nowych sposobów pozyskiwania pokarmu, musi przyzwyczaić się do... grawitacji, której wcześniej nie odczywał z taką siłą. Można  powiedzieć, że ułożenie ciała noworodka i niemowlaka jest odruchowe. W pierwszym półroczu napięcie mięśni zginających kończyny przeważa nad napięciem mięśni prostujących, dlatego zarówno rączki jak i nóżki dziecka leżącego na pleckach z buzią zwróconą ku górze, są zgięte w stawach, a ręce uniesione nieco ponad głowę. W drugim półroczu, przewaga mięśni zginających stopniowo się zmniejsza - układ ruchu ewoluuje, aby możliwe  było podjęcie coraz bardziej świadomej aktywności ruchowej. Stopniowo zanikają odruchy, które nie są już potrzebne niemowlakowi, a pozycja w czasie spoczynku staje się coraz bardziej neutralna. Chociaż sama pozycja spania z uniesionymi rękami niekiedy utrzymuje się jeszcze w pierwszych latach życia. 

Zadanie na dziś: znajdź ulubione zdjęcie swojego dziecka śpiącego w tej pozycji, opraw je w ramkę i zerkaj za każdym razem, kiedy pociecha zaczyna działać na ciebie jak espresso. To taka mała terapia uspokajająca... 

PS. Może się zdarzyć, że zdjęciami trzeba obwiesić cały dom...